[img]http://image1.obrazki.org/tbn/tbn_ciekawa-historia-w-morde-jeza-memy.JPEG[/img] is not a valid Image.
Masz ciekawą historię? Jesteś dumny z tego czego dokonałeś? To jest Twój temat, opowiedz nam o tym wszystkim. Piszemy swoje historie. Te mniej ciekawe jak i bardziej, te stare jak świat i te, które dopiero poznajemy. Sam chętnie usłyszę jak to właśnie Wy dostawaliście się do swoich pierwszych klanów, pokonywaliście swojego pierwszego przeciwnika i jak robiliście wiele, wiele innych rzeczy na LFPC i nie tylko. Serdecznie zapraszam do nabijania postów!
Edytowane przez Michaello dnia 10-11-2013 02:09:28
Ok, to ja pierwszy trzasnÄ™ swoje story:
Rok 2006. Moja pierwsza przygoda z LF2. Przez przypadek znajduję tę grę na płycie dołączonej do magazynu PC Format nr 6/2006. Zaintrygowała mnie jej prostota i klasyka. Poświęcałem jej coraz więcej czasu. Następnie szukałem w googlach informacji na temat LF2 - tutaj napotykam się na LF PC.
Rok 2010, moja rejestracja na LF PC. Zaczynałem powoli od pisania w shoutboxie itd. Najpierw pisałem o jakiś pierdołach, pytałem o różne porady i wgl. Nie było to jednak poważne wejście na scenę - wiecie, miałem wtedy problem z netem, a raczej nie miałem wogóle neta, więc pisałem okazjonalnie na informatyce, bądźu krewnych. Poten nie pisałem nic. Czytałem jedynie newsy i wypowiedzi na forum. Przerwa trwała ok. 2 lata. Potem miałem wreszcie neta (teraz też mam ale nie taki, jak wtedy) - oznaczało to, że mogłem wreszcie grać w LF2, a nie tylko wizytować na stronie.
Zaczynałem skromnie od towarzyskich walk (pamiętam chyba nawet, z kim grałem pierwszą walkę - to był Riki, jeśli się nie mylę), potem grałem w mniejszych turniejach (przegrywałem niestety ), LF2 Cup itd.
W międzyczasie postowałem na forum. Takie moje wygłupianie się.
Następnie, przełomowy moment: stworzenie klanu Heroes Of The Death (wiem, błąd w nazwie ), nie przetrwał jednak długo, po wielu nieudanych fuzjach porzuciłem go. Miałem jednak kilku klanowiczów: Extreme'a, Fazi'ego, i kilku innych graczy, równie ważnych i przepraszam, że ich nie wymieniłem, po prostu nie pamiętam, kto to był.
I potem walnąłem najgłupszego suhara na polskiej scenie: Skala Lagów! Wzbudziła ona niewielki ruch na scenie, były śmiechy, żale i hejty (niech Cię diabli wezmą Fatality!!!). To właśnie dzięki niej otrzymałem Oskara w kategorii "Cytat roku" (choć bardziej pasowałoby tutaj "Odkrycie roku".
I znowu przerwa - pół roku. Po tej przerwie nie byłem jednak tak udzielający się, jak wcześniej - chodzi mi tutaj o to, że grałem rzadziej w lf2, mniej pisałem na forum - ogólnie stałem się bardziej zamknięty na polską scene.
I znowu przerwa - tym razem 3 miesiące. Po tych 3 miesiącach piszę tę oto długą i dla niektórych nudną historię. Zapewne nikt nie przeczyta jej do końca, bo jest długa, i nudna.
Ale po tych wszystkich latach najważniejsze jest po prostu to, że czuję się najzwyczajniej spełniony, jeśli chodzi o polską scenę LF2. W końcu, poświęciłem jej część swojego dzieciństwa, bo od pierwszego spotkania z LF2 do dziś mija dokładnie 8 lat.
I chciałbym osobiście podziękować wszystkim, którzy pomogli mi, byli przy mnie, wspierali mnie i we mnie wierzyli.
Edytowane przez Zakuba dnia 28-02-2014 19:15:49
Hey there, hater...
Hey there, hater!
Przejdź do forum:
Cookie Control - Little Fighter Polish Center wykorzystuje cookies do przechowywania informacji na twoim komputerze.
Kliknij przycisk Akceptuj Cookies, aby zaakceptować Cookies.
), LF2 Cup itd.
), nie przetrwał jednak długo, po wielu nieudanych fuzjach porzuciłem go. Miałem jednak kilku klanowiczów: Extreme'a, Fazi'ego, i kilku innych graczy, równie ważnych i przepraszam, że ich nie wymieniłem, po prostu nie pamiętam, kto to był.
.