No te egzaminy gimnazjalne to porażka teraz.
Ja tam miałem liczone tylko egzaminy z Polskiego i Matmy. W polskim się zawierała hista i inne tego typu. W matmie - fizyka, chemia itp. i było git. ;P
Przedmioty humanistyczne to historia, polski, WoK, WoS... coś w ten deseń
Przedmioty przyrodnicze - geografia, chemia, biologia etc
Przedmioty ...
Kurczę, jak się sam nad tym zastanowię, to dochdzę do wniosku, że każdy podział jest sztuczny, ale to nie zmienia faktu, że historia nauką ścisłą nie jest. To nauka humanistyczna. Jeśli ktoś miał do czynienia z historią na poziomie wyższym niż szkolny (ja miłame, i to dużo), to doskonale rozumie tę różnicę
Jakakolwiek przyczyna, dla której powinno się zakwalifikować historię do nauk ścisłych?
Spójrzmy, nauki ścisłe, i przeciwieństwem do ncih powinny być nauki nieścisłe. Interpretacja wierszy jest bardzo nieścisła - jeden wiersz każdy człowiek może interpretować inaczej. Historia - owszem, można wykuć daty, bitwy, akty, traktaty, wojny, etc etc, ale to jest historia szkolna! Historia prawdziwa? Oceń postać margrabiego Wielopolskiego, Józefa Piłsudskiego, Romana Dmowskiego. Każdy na ten temat powie co innego. Co nie zmienia faktu, że każdy z nich może mieć rację
Ech, tak patrzÄ™, w temacie od ponad tygodnia nie pisano .
Freeze bez miecza jest jak Freeze z mieczem, tylko że bez miecza.
Pokazałeś, że historię można podzielić na kilka mniejszych odłamów (szkolna i prawdziwa jak to ująłeś), co tylko potwierdza sztuczność tego podziału, o co mi przede wszystkim chodziło.
Choć w sumie wkuwanie dat bez jakiejkolwiek analizy wydarzeń, trochę mija się z celem. Więc jedno ładnie powinno łączyć się z drugim - ta bardziej ścisła część z tą bardziej humanistyczną.
Edytowane przez Krencik dnia 09-02-2013 19:16:34
Fragment wpisu ze strony www.językowedylematy.pl
O ile najczęściej nie mamy problemu z zapisem takich form jak tę książkę, o tyle gdy między formą biernika od wyrazu ten, ta stoi wyraz kończący się na -ą, zaczynają się dylematy.
Spotykam się czasem z poglądem, że wybór formy tę lub tą zależy od wyrazu stojącego po niej, czyli jedyną poprawną formą byłoby tą samą. Ale nie jest to prawda.
Otóż – mówiąc najkrócej – obie formy: tą samą i tę samą są poprawne, ale dotyczą one innego przypadku. Ta pierwsza jest formą narzędnika, ta druga – biernika.
Przykładowo, napiszemy:
Marek wracał tą samą drogą.
Ale
Marek wybrał tę samą drogę.
W pierwszym przypadku użyjemy formy tą. Ale nie dlatego, że po wyrazie tą stoi samą, ale przez dostosowanie do rzeczownika drogą. W drugim przypadku dostosowujemy formę końcówki w sposób identyczny – do rzeczownika, a nie do drugiego zaimka.
Dodatkowo polecam poczytać:
M. Nalepińska "Jak mówić i pisać poprawnie"
Ewa i Feliks Przyłubscy "Gdzie postawić przecinek?"
Cookie Control - Little Fighter Polish Center wykorzystuje cookies do przechowywania informacji na twoim komputerze.
Kliknij przycisk Akceptuj Cookies, aby zaakceptować Cookies.
.
